Dostaliśmy tę książkę w prezencie. Mamy troje dzieci w wieku 5, 7 i 8 lat. Z przykrością muszę stwierdzić, że książka nie spodobała się ani dzieciom, ani nam. Jest wydana starannie, jednak nadmiar samozachwytu samej autorki przytłacza (pierwszych parę stron pochlebnych recenzji).
Zawiera błędy rzeczowe (ludzie nazywani pielgrzymami musieli emigrować do Ameryki…?). A promocji homoseksualizmu, wciśniętej na siłę pod koniec opowiesci, mówię stanowcze NIE.
Nie polecam.

„Hektor, psia opowieść”, to edukacyjna historia dla dzieci w wieku od 6 do 13 lat oraz wszystkich miłośników psów. Opowiada o miłości zwierząt, przyjaźni, poszukiwaniu prawdziwego domu i bezpieczeństwa na wielu etapach życia. To historia, dzięki której najmłodsi poznają to, co w życiu jest najcenniejsze.

Autorka tej książki kocha zwierzęta i napisała książkę przybliżającą dzieciom emocje psów. To opowieść o przygodach psa i szukaniu szczęścia. Obserwujemy losy kundelka Hektora, który ląduje w schronisku ze swoją mamą. Hektor został tam oddany tylko dlatego, że nie był rasowy, co już jest świetnym punktem wyjścia do prowadzenia ważny rozmów z dziećmi. Losy tej psiej rodziny są podobne do losów każdego z nas, bo czasem jest smutek (schronisko), innym razem radość, bo Hektor z mamą znajdują nowych, wspaniałych właścicieli. Potem znowu problemy i to bardzo duże, jest w tle wojna, jest śmierć bliskich, jest też walka o dobre życie.

„Hektor, psia opowieść” idealnie sprawdzi się dla każdego miłośnika zwierząt. To mądra, wartościowa opowieść o psich emocjach z II wojną światową w tle. Książka różni się od innych opowieści o psach.

To opowieść o dorastaniu, prawdziwej miłości, przyjaźni, poszukiwaniu prawdziwego domu i bezpieczeństwa na wielu etapach życia, a wszystko na tle szarości drugiej wojny światowej. Historia, która dowodzi, że nadzieja nigdy nie umiera, a na każdego czeka szczęście. Pokazuje, jakimi wartościami powinniśmy kierować się w naszym życiu – z wyjątkowej perspektywy – naszych ukochanych zwierząt.